Hiçkimsenin Dünyası

  göz damlasi anilarini unutmak ister ya acilari yok etmek atesten kavrulurken bedeni ruhu ister ya kana kana su icmek kalmak ister ya  bir yandan da pes etmek  göz pinarlarindan akamayan kivilcimlar icinde volkanlara meyleder  konusmak ister ya bir yandan da susmak beyni konusmasi icin cabalarken gonlu muhurlemistir dilini yasamak ister ya ölümü de merak eder varliginin arayisinin bir ömür surecegini bilir  aptal yüzlerde ölümü her gün görür düsünmek ister ya hani bir de abdal olmak yildizlarda kayikla gezerken bir tas kadar bilincsiz olmak iyi olmak ister ya kötülük zaten her seciminde karsisinda yardim cigliklarini duydukca bir ciglik da o atar sessizce gozlerinde evreni duymak ister bir yandan da sagir olmak gezegenlerin raki tokusturmasini duyar ama kendini duyamaz  var olmak ister ya bir yandan da hicligin icinde hic olmak nefes almaksa varligin sembolu 7 milyar embesilin vardir bir ekolu mutlu olmak ister öfkesinin bitmemesini de mutluluk gecicidir e...

  kainat kulaklarima ufledi sesini bu gece nazimdan misralarla  nesimiden cumlelerle yanmaya gonullu kimse kalmadi mi dedi  insan mazlum ve caresiz bakislarla bakarken dunyaya milyarlarca kör ve dilsiz vardi her karista soytarilarla dolu  her barista savas cikarmak isteyen kalpsiz beyinlerle doldu bu cografya yasamak istedi her cumlede insan var olmanin gerekliligini hissederek ezildi ve cogu kaldiramadi cumleleri kavgaya yoneldi biz kavga da ederiz cumleler de kurariz ama bir olamayiz kendi icimizde uzuntuden baska ne gelir  en yakinina gidersin besiktas sokaklarinda cesetleri izlerken rakini yudumlayip okkali bir kufur edersin kendine isin icinden cikarsin sonra

  dag daglarin ucsuz bucaksiz noktalarinda dunyaya meydan okurdum kus bakisi seyrederken kirsali sehrin ahengi bozuyordu siluetini dunyanin ve ben soluksuz kalircasina kosuyordum  sana dogru kalbimin kaldirmadigini anlamistim sonunda bu dunyayi ve beynimi duygusuz kelimelerin icinde duygu yuklu gozleri sezdigimde anlamistim o oldugunu zor oldugunu  ve bir o kadar da guzel oldugunu  söverken duzenin isleyisine anason kokusuyla uyumak isterken her gece tutunacak bir kisinin bile olmadigini bilirken  her an benim varligimi anlamayacak milyarlara karsi her gun bas kaldirdigimi bilmeseler de varligim bu dunyada bir dagin karanlik tarafi gibidir golgelerle beslenir isiktan kacar ve onu arar soguk koselerde basina buyruk yazar basina buyruk hareket eder ve basina buyruk cezalar cekip cezalandirir kendi soguk koselerde gulumser gunese her ulasilmasi imkansiz kavusmalar gibi soguktur ici ve ürperir  her yabanciya karsi ama eglenir sehrin golgesinde  ay ile bera...

  ruzgar ruzgarin kulagina estigi son an son anin verdigi son mutluluk mutluluk mu yoksa izdirap mi  son bi baslangicsa  bu son mutlu mu biter  yoksa baslangic izdirapla mi baslar(1) bulutlar uretsin sehirler bulutlar da sehrin sersemligini yagdirsin yaninda da izdirap ve sonsuz arayisi beton bloklar ve direnen insanlar oldursun arayis olsun icinde bir de biraz mutluluk kasvet sursun maviligin icinde mutlu olmak istegiyle kandirsin kendini guzel seyler dusleyerek katletsin kendini sarsin dusuncelerini sonsuz aglarla fikirlerini unutsun siradan zamanlarda uyusun  sonsuz bir hulyaya kapilip saga sola kostursun durmasin cunku kendini gorursun(2) bir bas agrisiyla baslasin her sey zihninde karincalanma  ve agirlik sonrasi zaten uyanis ve farkindalik(3) ruzgar essin kulaklarinin yaninda son kez sacin havalansin  dussun suratina ellerinde kelepceler  zihninde matem havasi var bulutlar yagdirsin sehri  ve yaninda biraz tütün bir de gozlerimde bir ma...

  kirmizi toprak kirmizi bir toprak verimsiz gorunur aslinda  bize verdigidir onun degeri gerisi teferruattir  ama aslinda altinda ne yattigidir onemli olan icinde ne barindirdirgi neler yasadigi veya yasattiracagi kendi kaderi veya neye sebep olacagi ozudur aslinda onemli olan  bir de sonu kimse yolunu merak etmez ya da nasil oraya geldigini karsisindakini mutlu ettikce iyidir  kirmizi toprak bir huneri yoksa islevsizdir o yalniz ve terkedilmis icindekilerle yasar  barindirir yasadiklarini aslinda konusur da ancak sadece duymak isteyen duyar bir de ölür kelimelerle yalniz kaldikca

  seyret bugun bizim icin bir sigara daha yak gokyuzunu seyret  yildizlari gorebilirsen bir bak ve kufret su dunyanin isleyisine anlamadan ne savundugunu bilmeden bir dava savunanlara sadece okumak icin bibliyofil olanlara gordugunu anlamayan iki boyutlulara zihnin ve aklin varolusunu anlamayan ve kendini asla sorgulamayanlara dogru ve yanlisin olmadigini bilmeyenlere yere bakmaktan gokyuzunun varligini unutanlara siyaha bakmaktan maviyi soyutlandiranlara kendi istekleri icin insanlari kandiranlara uyananlari hem ezip hem cikar icin kullanmaya calisanlara insani kullanan orospu cocuklarina anlamadan dunyayi bi bok sananlara 70 yil icin kendini satanlara para icin ruhunu birakanlara kutsallara dil uzatanlara insanlari asagilayanlara birbirini anlamayanlara  varolusunu bulmaktan kacan milyarlara ne oldugunu bilmeden yasayanlara dunyaya kazik atanlara bir hic icin ugrasanlara bir hic oldugunu anlamayanlara ve bir hic icin yasayanlara dunya uzerinde dava olarak gordukleri kon...

hicbir seyin sahibi saatler suren geceyi dinleme seansinin son vakitleri aydinlik ve floransin dar gecitleri susuz bir golde duran nergisin sahipleri kalpler daglarda atarken ozgurluk sehirde mi aynaya baksana bir bak gozlerinin icine bak sadece 10 saniye sonra aylak aylak dolasirsin ortada bir basina  ve  icini gorursun gozlerinden kacarak sehirler cekerken ruhunu yok ederek satarak binalarin icinden yesillere kacarak bazen oksijen olarak bazen karbondioksit sebebsizce aynalardan kacarsin yersiz  konusup dinlersin betsiz benizsiz ruhunu vurur karsina bos insanlarda yasamak istersin ve terk edersin ruhunu bedenleri alarak buna dost dersin arkadas sahipsiziz anlasak mi ruhsal bunalimla yasamadan ömrumuze katlansak mi ya da sunu mu desek bu dunyada hayatimiz politik ve biz insanlarin ustunde bir guc tarafindan secildik aynadaki seninle konusmaya calisan sen degilsin o ki kactigin kisi sen degilsin  kim ki ruhunun sahibi sen ki hicbir seyin sahibi